27 Eylül 2014 Cumartesi

Ve Eylül biter...




Mavi düşlerin yorgunluğunda sarıya çalan hazin bir yaprak gibi takvimlerden düşer solgun günler... Dilde yarım yamalak şiirler dolanır tıpkı sevgilinin bıraktığı öpüşler gibi... Yüklüklerden çıkartılırken kalın yorganlar, geçmişte kalan gelir oturur aklın odalarına... İşte o zaman olması gerektiğinden daha çok üşütür sonbahar geceleri... Yalnızlık da eklendi mi üzerine, vaktinden önce gelir dayanır kış kapıya... Eylül biter bitmesine ama bir türlü bırakmaz yakanızı hüzün mevsimi...

Nalan Güven

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder