30 Ekim 2014 Perşembe

Yıldızlar Ateş Böceği Sanılmaktan Korkmazlar - TAGORE

Her birimiz içimizde patlamaya hazır bir bomba taşırız ve ürkeriz adım atmaktan. Suya düşen tek damlanın etrafında hareler açarak koca bir okyanusu nasıl dalgalandırdığını düşünür, dokunmaya cesaret edemeyiz yüreğimizdeki deryaya...
Mesela, sevdiğimizi söylemekten korkarız; ya yanlış anlaşılırsak endişesi ile... Parmak kaldıramayız hayata; ben buradayım diye haykırsa da iç sesimiz. Sövmek de ayıptır, sevmek de... İhanete ağlamak isteriz; yutkunuruz... Bazen olmadık bir şeye çocuklar gibi pervasız gülmek isteriz; kahkahamız boğazımızda söner... Yara alırız her yola çıkışımızda, darbeler incitir adımlarımızı... Yürümek dahi zor gelirken, oysa koşmaktır asıl istediğimiz...
Saklanırız... Susarız... Korkarız... Bin bir maske takarız yüzümüze... Kendi yıldızımızdan habersiz, perdeler çekilmiş dünyamızda kısarak gözlerimizi yaşar gideriz...

Ne olur Ateş Böceği sansalar bizi!
Yaratılan her can ayrı bir ışık değil mi? Parıldamak varken sönmek niye? 
Bilmeliyiz ki ;

Ateş Böceği olmak bir ayrıcalıktır... 



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder