Aşk kanadı altına alsa bir Bulut gölgesinde... Teslim etsem avuçlarına
sevdamı... Melek gibi semaya ersem... Elimde mektupları rüzgârın... Bin kez
teşekkür etsem seni bana getirene... Ve gözyaşı mutluk aksa Aşk'a açılmış
avuçlara...
Sahi çok mu külfetli aşk
dedikleri şey! Omuzların üstüne inen kaldırılamayacak bir ağırlıktan öte mi
kalbe yüklenen? Her hüsranlı sevdanın ardından küsmeleri unutup yeniden
bağlanmak mı bu sefer son diye yeni bir umuda? Kimine göre erişilemeyen bir
hayal, kimine göre kilidi açılamayacak bir kapının önünde bir ömrü vakfetmek.
Ama yine de vazgeçilmeyecek bir tutku, var oluş sebebi, yaşam kaynağı ve en
önemlisi ruhun ilacı…
Şiirlere mısra, şarkılara söz,
romanlara konu…
Kalbe bir dokunuş ile bin
çırpınış sevda yüklü bulutlara…Ve mutluluk acıya rağmen, hasrete rağmen…
Teşekkür Aşk’a, Aşk ile yol alana…
Nalan Güven / 16 Ağustos 2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder