19 Nisan 2012 Perşembe

ALLAH AŞK’ı KORUR…


Kimi zaman bir çocuğun masumiyetindedir aşk… Yürümemiştir henüz karanlık arka sokaklarda. Yürekte bir oyun parkı içinde yaşar en eğlenceli anlarını ve en güzel şarkılarını söyleyip dans eder coşkuyla… Baktığı yer mesafesinde oturmaktadır annesi. Düşse de bilir onun gelip yetişeceğinden, elinden tutup kaldıracağından düştüğü yerden… Bakirliğin özgürlüğü vardır içinde. Tüm saklambaçları, kovalamacaları kendi kendinedir ama mutludur bu yalnızlıktan.

Bir gün dizlerinin kan revan içinde kalacağından, üstünün kire, çamura bulanacağından ve o güvendiği bankın boş kalacağından henüz haberi yoktur…

Oyunun orta yerinde taşlanacağını, suçlanacağını ve ağlayarak korkup düş bahçesinden kaçacağını bilmez. Önceleri izin verilirken yaşamasına bu masum çocukluğu, AŞK büyüdükçe daralır çemberi. Daha çok düşmeye başlar. Her adımda yara bere içinde kalır teni… Ama yılmaz acıdan.

Şimdi o bank boştur ama avuçlarından sımsıkı tutan, onu sarıp sarmalayan aşkı vardır… Bir tek AŞK vardır güvendiği… Çünkü hâlâ çocuktur, hâlâ masumdur…

Ve emindir Allah AŞK’ı korur…


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder