Bu gece gel… İstersen hiç konuşma sadece varlığını bileyim… Sabah
olmadan bu gece benimle olduğunu bileyim… Kaldır yaralarımın kurumayan
kabuklarını… Acıt acıtabildiğin kadar… Yalnızlığım karanlık sokaklar kadar
ürkütücü, inilmesi imkânsız kuyular kadar dar, içinden çıkılamayacak kadar
derin…
Bu gece gel… Gel ama konuşma sadece geldiğini bileyim…
Sorma nasılsın diye… Bu gece yalan söylemeyi beceremeyeceğim… Kostümümü
astım kapının arkasına… Külçe gibi bedenim, rol yapacak halde değilim… Ben bu
gece iyi değilim…
AYTEN / syf 189
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder