…..bir sigara
yakabilseydim şimdi, gitmeden evvel bana bıraktığı o son sigarayı. Hani
içtikten sonra dudakta şeker tadı bırakıyordu ya, işte onu. Dudaklarımda bir
tada ihtiyacım var galiba. Ama sonra çok acı oluyor insanın ağzı, yalancı bir
tat bu belli. Önce yalancı bir şeker, sonra gerçek bir acı, tıpkı hayat gibi. Tıpkı
onun gibi, birazda ben…
Aslında sıkışıp
kaldığım araba değil, yaşamın içinde bir yerlerde sıkışıp kaldığımı biliyorum. Kurtulmak
mı istiyorum yoksa böylece beklemek mi? İçinde o olmayan bir hayatın, tavanı
basılmış bu arabadan daha boğucu olduğuna karar vermek o kadar da zor değil. Zaten
kapıyı kapatıp gittiğinde, etrafta her ne varsa üzerime çöktü. Bense biraz
duman, biraz cam kırığı, biraz da acı ilave ettim sadece. Böylesi bir ayrılığın
üstüne de daha fazlası yakışmazdı…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder